Semalam semasa hendak keluar tempat letak kereta di Pantai Batu Feringgi, ada seorang pemuda berbangsa Cina menegur kami untuk menukarkan duit RM50. Mahu bayar parking katanya.
Saya membuka beg duit, duit pecah pun tak ada, duit seringgit-seringgit adalah. Saya pun hulur 5 ringgit kepada pemuda tersebut.
"Nah ambil je, hadiah", kata saya.
"Eh mana boleh, nanti you dapat pahala", kata beliau agak berat hati menerima.
"Takpelah I dapat pahala", kata saya bersungguh-sungguh memberi setelah terinspirasi membaca cerita-cerita #TamakPahala #Kindness dan banyak lagi di FB. Peluang ada depan mata, walaupun jelas beliau seorang berduit tapi apa salahnya membantu beliau bayarkan parking.
"Tunggu, tunggu, I bagi you something."
Beliau kembali dan menghulur sebungkus coklat.
"Ini coklat sihat, ada halal boleh makan", jelas beliau prihatin dengan kami yang beragama Islam. Kagum sungguh. Berebut la budak 2 orang dalam kereta tu.
Sambil hendak menutup pintu kereta, beliau pun bertanya kami dari mana.
"Kedah. You dari mana?"
"Kedah juga", jawab beliau.
"Alor Setar ke?", saya meneka.
"Jitra".
"Eh kami pun Jitra"
Sok sek sok sek rupanya keluarga beliau tinggal berhampiran sahaja.
"La jauh-jauh belakang taman, jumpa di Penang".
"Nanti datang la Chinese New Year makan kuih. Mak I jahit baju kurung, selalu kawan dengan orang Melayu. Entah-entah kenal"
"Ok takpe nanti mesejlah nombor rumah, boleh tempah baju kurung", jawab saya sambil menghulurkan kad Tadika ABS Jitra.
Pandang kanan pandang kiri. Terima kasih buat mereka yang selalu berkongsi inspirasi di FB, di Vocket. Teruskan berkongsi supaya lebih banyak dapat membawakan kebaikan.
Nota kaki : Penutup tugasan entry ke-44 Akademi Bekerja Di Rumah
0 comments:
Post a Comment